تأثیر قارچ‌های میکوریز آربوسکولار بر بهبود رشد و شاخص‌های بیوشیمیایی گیاهان پروانش باززایی شده تحت تیمار تریپتوفان طی فرآیند سازگاری

میکوریزها فراهم آورنده‌ اجتماعی همزیست هستند که در آن، میکوریز کربن را از گیاه به دست می‌آورد و در ذخیره‌ فسفر را برای گیاه فراهم می‌کند. گیاه پروانش (Catharanthus roseus L.) به علت تولید دو آلکالوئید دارویی وینبلاستین و وینکریستین بررسی شده است. در این بررسی، تریپتوفان به عنوان پیش‌ساز این آلکالوئیدها در شرایط کشت بافت استفاده شده است. آغشتگی (کلونیزاسیون) گیاه توسط میکوریز، به رشد و حیات گونه‌های متعددی در طول سازگاری به عنوان مهم‌ترین چالش کشت بافت، کمک کرده است. به همین منظور، گیاهچه‌های حاصل از باززایی تحت تیمار غلظت‌های مختلف تریپتوفان، در شرایط آغشتگی میکوریزی تحت سازگاری قرار گرفته، شاخص‌های رشدی و بیوشیمیایی اندام هوایی آنها بررسی شد. نتایج حاصل از اندازه‌گیری طول‌، وزن تر و خشک، محتوای قندهای محلول و پروتئین کل و همچنین کلروفیل‌های a و b اندام هوایی بیانگر نقش مثبت این دو تیمار بر رشد گیاهچه‌های پروانش در طول سازگاری بود. بیشترین میزان طول و وزن تر و خشک اندام هوایی در نمونه‌های همزیست با Glomus versiforme و به ترتیب تحت تأثیر تیمار‌های صفر، 150 و 350 میلی‌گرم در لیتر تریپتوفان به دست آمد. همچنین، بهترین نتیجه‌ حاصل از اندازه‌گیری مقدار پروتئین کل و قند‌های محلول نیز در همزیستی با G. versiforme و تحت تیمار350 میلی‌گرم در لیتر تریپتوفان مشاهده شد. در نهایت، بررسی نتایج حاصل از اندازه‌گیری محتوای کلروفیل‌های a و b نشان داد که بیشترین میزان این شاخص‌ها به ترتیب در نمونه‌های همزیست با G. versiforme و G. etunicatum تحت تأثیر تیمار 250 میلی‌گرم در لیتر تریپتوفان است.